22:35 / 02.12.2016
19 595

Бир аёлнинг «безбетлиги» (Ҳаётий воқеа)

Бир аёлнинг «безбетлиги» (Ҳаётий воқеа)

Турмуш ўртоғим билан супермаркетдан харид қилдик. Мен қандолатчилик махсулотлари бўлимига яқинлашганимда эрим ғазна олдига бориб навбат олишини айтиб кетди. Бир иккита ширинлик олдим-у ғазнага бордим. Эримни ортида яна уч-тўрт аёл навбатда турарди. Мен эрим ёнига бориб шундай дедим:

— Кечирасиз, мени харидларим кам эди, орқада навбатда турмай сизни аравангизга солиб ғазнадан бирга тўлаб ўтсакчи?

— Майли, — деди эрим. Унинг орқасидаги аёллар менга энса қотириб қараб қўйишди. Навбатимиз келгач эримга:

— Менга ҳам тўлаб юбормайсизми? Бор йўғи икки қути ширинлик олгандим. Ширинликларни яхши кўраман-да.

— Хўп бўлади, — деди эрим. Аёлларнинг эса баттар қошлари учирилиб кетди. Харидларни целлофанларга жойлаб бўлгач эримга:

— Кечирасиз, машинада бўлсангиз мени ҳам элтиб қўйолмайсизми?

— Бажонидил,- дедию эрим кулгидан ўзини тутиб туролмади. Ортимиздаги аёллар ҳамон ҳайрон туришарди.

Манба: Diydoraziz.uz

arenda kvartira tashkent


Ctrl
Enter
Хато топдИнгизми?
Иборани ажратиб Ctrl+Enter тугмасини босинг
Янгиликлар » Ҳаёт учун » Бир аёлнинг «безбетлиги» (Ҳаётий воқеа)