Хайрулло Ҳамидов: "Саҳобалар уқтирадилар"

Саҳобалар бизга бермишлар дарак:
«Пайғамбардан олинг не бўлса ўрнак!»
Ўткинчи дунёга силтадик этак
Қачонки кибрни синдирдик бизлар.

Биз асли дунёдан кўзни ёпгандик,
Охират манзилин кўзлаб чопгандик,
Лек Ислом шарафин аниқ топгандик
Қачонки кибрни синдирдик бизлар.

Баъзимиз ҳотиржам, кимдир ҳовлиққан,
Кўнгил сарҳуш бўлиб, ҳориб толиққан,
Иймон қалбимизда хурликка чиққан
Қачонки кибрни синдирдик бизлар.

Биз ҳам сизин каби ўйнадик, кулдик,
Баъзида шодликдан сурурга тўлдик,
Дунёнинг устига ҳукмдор бўлдик
Қачонки кибрни синдирдик бизлар.

Қалбнинг ишларига кўп қулоқ солдик,
Фақат ўзимиз-ла ўзимиз қолдик,
Амирал мўминин мақомин олдик
Қачонки кибрни синдирдик бизлар.

Бизга ҳам гуноҳлар бағрин очмишлар,
Нифоқ уруғини сўнгра сочмишлар,
Жамики гуноҳлар биздан қочмишлар
Қачонки кибрни синдирдик бизлар.

Биз ҳам кўп ҳижронда, ғафлатда қотдик,
Шайтонга юзланиб, тинмай тош отдик,
Валекин иймоннинг лаззатин тотдик
Қачонки кибрни синдирдик бизлар.

Бузилиб кетмиш бу Одамнинг насли,
Гўё ёмғир мисол саратон фасли,
Ҳазрати Одамга айландик асли
Қачонки кибрни синдирдик бизлар.

Юрардик телбавор, сокин ва маъюс,
Интихосин билмай хўп ҳайротомуз...
Қайтди кўксимизга инсоний номус
Қачонки кибрни синдирдик бизлар.

Сен ҳам охирзамон авлоди, тингла,
Бизнинг сўзимизни эшит ва англа,
Нажот юрти бўлиб кўринган қибла
Қачонки кибрни синдирдик бизлар...

Манба: Azon.uz “Замин” янгиликларини “Одноклассники”да кузатиб боринг