
Javohir çocukluğundan beri köydeki eski tarlanın yanında oynamayı severdi. Burada arkadaşlarıyla koşar, ağaçlara tırmanır, bazen de yalnız oturup gökyüzünü izlerdi. Eski tarla ona her zaman gizemli ve çekici gelirdi.
Yıllar geçti. Javohir büyüdü, şehre taşındı, iyi eğitim aldı ve başarılı bir iş insanı oldu. Ama o eski tarlayı asla unutamadı.
Bir gün köyüne döndü. Çocukluğunda oynadığı yere geldiğinde şaşırdı. Artık orada yüksek binalar yapılmış, ağaçlar kesilmiş, her şey değişmişti.
Javohir gözlerini kapattı ve kalbinde çocukluğundaki sıcaklığı hissetti. O yılları, arkadaşlarını, sevinçlerini hatırladı...
— Zaman geçer, her şey değişir, — dedi kendi kendine. — Ama anılar kalbimizde sonsuza dek kalır. Telegram’da «Zamin»i takip edin!
Ctrl
Enter
Bir Hata mı buldunuz?
İfadeyi seçin ve Ctrl+Enter tuşuna basın İlgili haberler