Parmaklar neden uyuşur ve bu tehlikeli mi?

El parmakları neden uyuşur ve bu tehlikeli midir?

^{Fotoğraf: Marie Claire}
Soğuk havalarda genellikle parmaklarda uyuşma görülür ve bu, sıcaklığın ani düşüşü ile ilişkilendirilir. Ancak bazı durumlarda bu belirti tamamen farklı bir nedenden dolayı ortaya çıkar.

Sıcaklık önemli ölçüde düştüğünde, sıcak eldivenler yardım eder. Buna rağmen soğuk havada parmakların uyuşması çok yaygın bir belirtidir. Cerrah Raj Bhatiya'nın sözlerine göre, bunun sebebi ısıyı tutmaya ve iç sıcaklığı korumaya yardımcı olan kılcal damarların, küçük kan damarlarının sıkışmasıdır. Özellikle düşük sıcaklıklarda eldiven takılsa bile rahatsız edici hisler hissedilebilir. Ayrıca, parmaklardaki uyuşma her zaman düşük sıcaklığın belirtisi olmayabilir.

Uzmanların gözlemlerine göre, en yaygın durum karpal tünel sendromudur. Bu sendromda sinir lifleri sıkışır ve genellikle başparmak, işaret ve orta parmaklarda uyuşma görülür.

Sendromu tespit etmek için dört temel semptom vardır:

parmakta, elde veya bilekte ağrı;
ellerde kan dolaşımının olmaması;
uyuşma ve batma hissi;
parmakları hareket ettirmede zorluk.

Karpal tünel sendromu belirtileri nadiren aniden ortaya çıkar, rahatsızlık yavaş yavaş başlar ve zamanla kendiliğinden geçer. Uzmanlar, belirtilerin gece aktifleşip uyku bozukluğuna yol açabileceğini belirlemiştir. Gündüz ise saç taramak, kitap tutmak, bisiklet ve araba sürmek gibi bileği bükme hareketleri rahatsızlık yaratabilir. Doktor Raj Bhatiya, karpal tünel sendromu olan hastalarda eşyaları tutmakla ilgili sorunlar gözlemlemiştir. Ayrıca hastalar sık sık düğmeleri sıkıca tutamama şikayetinde bulunur.

Karpal tünel sendromunu tespit etmek ve bunu soğuk hava ile ilişkilendirip göz ardı etmemek çok önemlidir. Çünkü bu durumda erken tedavi çalışmaları önem taşır. Karmaşık durumlarda semptomlar kötüleşir ve hatta kontrol eden kasların çalışmaması sonucu başparmağın zayıflamasına yol açabilir.

Doğru, sendrom çok tehlikeli değildir ve erken aşamalarda kolayca tedavi edilebilir. Tanı koymak için muayene yapan, gerekli tetkikleri belirleyen ve gerekirse tedavi planı hazırlayan bir nöroloğa başvurmak gerekir.