16:12 / 25.01.2021
3 358

O‘lim lageridan omon qolgan namozxon

O‘lim lageridan omon qolgan namozxon
Bir otaxon urush yillarida boshidan o‘tkazgan voqealarni hikoya qilib berdi:
“O‘n ikki ming kishi olmonlar lagerida tutqun edik. Bizga umuman ovqat berishmasdi. Avval o‘t-o‘lanlarni yedik, qancha odam shishib o‘ldi. Keyin tomirlarni kavlashga tushdik, chunki yer ship-shiydam cho‘lga aylangandi. Har kuni yuzlab odam jon berar, mening ham ajalim ko‘zim oldidan o‘tardi. U yerlardan qutulib chiqishga zarracha ishonch yo‘q edi. Shunda ibodatga qattiq berildim. Oldin ham namoz o‘qirdim, lekin o‘limga ro‘para turib ado etganlarim boshqacha bo‘ldi. Qulluq-niyoz faqat Allohga edi. Undan boshqasini unutgan, Undan boshqasidan umidimni uzgandim.

Shunday kunlarning birida chekkaroqda xufton namozini o‘qiyotsam, yonimga bir narsa tap etib tushdi. Namozni tugatib qaradim, simning u yog‘idagi soqchi o‘sha narsaga imo qildi-da, nari ketdi. Olib ochsam, qo‘rda pishirilgan kartoshka ekan! Yuragim hapqirishini ko‘ring. Darhol qo‘ynimga tiqdim. So‘ng uxlagan bo‘lib, sekin shima boshladim. Chaynashga qo‘rqaman, chunki og‘zimda bir narsa borligini bilishsa, meni talab ketishlari aniq edi.

Ertasiga haligi askar yana kartoshka tashladi. Ikki kundan keyin yana… Kunora kelib turgan rizqim menga quvvat bag‘ishlardi. Askar bilan shu tariqa “og‘a-ini” bo‘lib oldik.

Qisqasi, rizqim tugamagan ekan, yetib turdi. Uni qayerdan, qanday yetkazishni rizq beruvchi Zot yaxshi biladi. Ammo bolalarim, bu rizq faqat namozim sababli edi. Axir namoz o‘qimasam, o‘sha askar meni shuncha mahbus orasidan qanday tanib olardi?!

Shunday qilib, o‘lim lageridan omon chiqdim. So‘ng bizni konlarda ishlatishdi. Qancha odam u yerda o‘lib ketdi. Men esa Allohning marhamati bilan yana omon qoldim. Sovetlar g‘alaba qozonganidan keyin mahbuslarning ko‘pchiligi, sotqin, deya otishga, qamoqqa hukm qilindi, ammo mening peshonamga omonlik yozilgan ekan, sog‘-salomat yurtimga qaytdim. Shuning uchun hamisha Allohga suyaninglar, namoz bilan Allohdan madad so‘ranglar…”

Bu hikoyadan keyin davradagilar buyuk bir ishga – namozga shaylandilar. Zero, vaqti ham kirib qolgan edi.

Abdug‘ofir Iskandar

Manba: Azon.uz

arenda kvartira tashkent


Ctrl
Enter
Xato topdIngizmi?
Iborani ajratib Ctrl+Enter tugmasini bosing
Yangiliklar » Jamiyat » O‘lim lageridan omon qolgan namozxon