Bir gunohkor yigitning tavbasi

Shayx Muhammad Aziym Hasalpuriy hafizahulloh aytadilar:

Ibn Qudoma “Kitabut-tavvabiyn”da yozadilar:

“Bir shaxs Hazrat Ibrohim bin Adham rahmatullohi alayhning huzurlariga kelib: “Ey, Abu Isʼhoq! Men oʻzimga oʻzim juda koʻp zulm qildim. Menga shunday gap aytingki, qalbga taʼsir qilsin va men gunohlardan voz kechayin”, – dedi.

Hazrat: “Agar sen besh narsani qabul qilib olsang va ularga qodir boʻlsang, u holda senga na biror gunoh zarar yetkaza oladi va na biror dunyoviy lazzat seni halok qila oladi”, dedilar. U: “Ey, Abu Isʼhoq! U besh narsa qaysilar?”, deb soʻradi. Hazrat: “Agar sen Alloh taologa itoatsizlik qilmoqchi boʻlsang, u holda Uning rizqini yema”, dedilar. U: “Unda nima yeyayin? Yerdagi barcha narsalar aynan Uning rizqi emasmi?”, dedi. Hazrat: “U holda sen aytchi, ham Uning rizqini yesang va ham Unga itoatsizlik qilsang, bu yaxshimi?”, dedilar. U: “Yoʻq, yaxshi emas”, deb javob berdi.

Endi, siz ikkinchi narsani ayting. Hazrat: “Agar sen Alloh taologa itoatsizlik qilmoqchi boʻlsang, u holda Uning biror yerida yashama”, dedilar. U: “Axir, bu avvalgisidan ham qiyinroq narsaku, mashriq va magʻrib hamda ularning orasidagi barcha yer aynan Uniki boʻlsa, u holda men qayerda yashay olaman?”, deb javob berdi. Hazrat: “Sen, ham Uning rizqini yesang, ham aynan Uning yerida yashasang va ham Unga itoatsizlik qilsang, bu yaxshimi?”, dedilar. U: “Uchinchi gapni ayting”, dedi. Hazrat: “Agar Uning rizqini yeyishing va Uning yerida yashashingga qaramasdan, Unga itoatsizlik qilmoqchi boʻlsang, u holda U koʻrmaydigan shunday joyda qil”, dedilar. U: “Ibrohim! Bu qanday mumkin. Axir, U barcha maxfiy va oshkor narsalarni biladi. Undan biror inson qanday yashirina oladi?”, dedi. Hazrat: “Sen, ham Uning rizqini yesang, ham Uning yerida yashasang va ham gunoh qilganingda U koʻrib turgan boʻlsa, bu yaxshimi?”, dedilar.

Endi, toʻrtinchi narsani ayting. Hazrat: “Qachonki, joningni olish uchun oʻlim farishtasi oldingga kelsa, sen chin tavba qilib olayin va biroz solih amal qilib olayin, menga birozgina muhlat ber desang. U senga muhlat beradimi?”, dedilar. U: “Aslo yoʻq”, deb javob berdi. Hazrat: “ Sen oʻlim farishtasini ortga surib, tavba qilib olishga qodir boʻlmasang va kelgan oʻlimni ortga surishning iloji yoʻqligini bilsang, u holda qanday najot topish mumkin?”, dedilar.

U: “Beshinchi narsani ayting”, dedi. Hazrat: “Qiyomat kuni doʻzax farishtalari seni doʻzaxga olib ketish uchun kelganlarida, sen ular bilan ketishni inkor qila olasanmi?”, dedilar. U: “Yoʻq, ular meni tark qilmaydilar, mening biror uzrimni qabul qilmaydilar”, dedi. Hazrat: “Undoq boʻlsa, qanday qilib najot topishni umid qilasan?”, dedilar.

U: “Ibrohim! Bas, bu vaʼz va nasihat men uchun kifoyadir. Men Alloh taologa chin tavba qilaman va magʻfirat soʻrayman” , dedi. Keyin u Hazratning suhbat va hamrohliklarini ixtiyor qildi. Qolgan butun umrini Hazrat bilan birga Alloh taologa ibodat va riyozatda oʻtkazdi. Faqat oʻlimgina ularni ayirdi.

(“Sahih muntahab vaaqeaat” kitobidan. 344-bet.)

Manba: Azon.uz “Zamin” yangiliklarini “Odnoklassniki”da kuzatib boring