Italiya futboli kuchlimi yoki Angliyaniki? Yozgi transferlar oynasida “Milan”dan qatoriga qo‘shilgan Tijani Reynders qisqa fursat ichida “Manchester Siti” tarkibida yetakchi figuralardan biriga aylandi. Niderlandiyalik 27 yoshli yarim himoyachi o‘z taassurotlarini baham ko‘rib, Italiya va Angliya futboli o‘rtasidagi asosiy farqlar nimada ekanini muxlislar e’tiboriga havola etdi.
Uning ta’kidlashicha, Angliya Premer-ligasida jismoniy to‘qnashuvlar ko‘proq, o‘yin tempi va tezligi ham yuqoriroq. U yerdagi yakkakurashlar — alohida mavzudagi sinov: har daqiqada qarshilik va quvvat kerak bo‘ladi. Italiyada esa vaziyat boshqacharoq — bu yerda taktika, jamoaviy intizom va sxemalar o‘yin mantig‘ini belgilab beradi. “Angliya Premer-ligasida jismoniy kurash ko‘proq, temp va tezlik kattaroq. Premer-ligada siz guvoh bo‘layotgan yakkakurashlar alohida mavzu. Italiyada ko‘proq taktik futbol, Angliyada esa, kuchga tayangan futbol o‘ynashadi. Bu yerda odam o‘zini himoya qila olishi kerak. Men Angliyada aynan mana shu xususiyatni rivojlantirishni o‘rganishga e’tibor qaratishim kerak”, — dedi Reynders.
Shu tariqa, u ikki liga o‘rtasidagi mezonlarni mushohada qildi: kalchoda o‘yin ko‘proq pozitsion fikrlash va rejaga tayanadi, Angliyada esa o‘yin ostonasi tezkor qaror va jismoniy bosim bilan belgilanadi. Demak, ushbu qarashga ko‘ra, Italiyada raqibni taktik chalg‘itish, maydonni durust taqsimlash, sxemalarni o‘z vaqtida almashtirish ustuvor bo‘lsa, Angliyada raqib bosimini yengish, duellarda ustun kelib, yuqori tempni ushlab turish hal qiluvchi omil bo‘ladi.
Reynders o‘z mehnat yo‘lini Niderlandiyada “Zvolle” va “Tvente” tizimida boshlagan. Keyinchalik “Valveyk” hamda “AZ Alkmaar” safida shakllanib, katta maydonda o‘zini namoyon etdi. Oxirgi ikki mavsumda “Milan” sharafini himoya qilib, A Seriyada taktik madaniyat va o‘yin intizomini chuqurroq o‘zlashtirdi. Mana shundan so‘ng u “Siti”ga yo‘l oldi va manchesterliklar uni 55 million yevro evaziga transfer qildi.
“Siti”da esa boshlang‘ich kunlardanoq tezlik, dinamika va jismoniy kuchga moyil o‘yin me’zonlariga moslashish zarurati bor edi. Reyndersning o‘zi aytib o‘tganidek, bu ligada o‘zini himoya qila olish — faqat ruhiy chidam emas, balki jismoniy bardosh, yakkakurashlardagi qat’iyat va birinchi qadamdagi javob tezligi bilan o‘lchanadi. Shu bilan birga, u Italiyadagi pozitsion o‘yin tajribasini ham yo‘qotmagan holda, Angliya dinamikasini o‘zlashtirishga intilyapti — aynan shu muvozanat uning yangi rolini mustahkamlamoqda.
Aslida, “qaysi liga kuchliroq?” degan savolga yagona javob yo‘q. Reyndersning nuqtayi nazaridan, Italiya — taktik maktab, o‘yin fikri ustuvor bo‘lgan muhit; Angliya — yuqori tezlik, jismoniy qarshilik va uzluksiz bosim maktabi. Birinchisi o‘yinni aql bilan o‘qishni talab etsa, ikkinchisi jismoniy tayyorgarlik va reaksiya tezligini sinovdan o‘tkazadi. Shu bois ko‘plab futbolchilar uchun ikki ligadagi tajriba o‘zaro to‘ldiruvchi omilga aylanadi.
Reynders misolida bu qonuniyat yana bir karra ko‘rinyapti: u A Seriyada shakllangan taktik tajribani Premer-liga ruhiyati — kuch, temp va raqobat bilan qo‘shib, “Siti”da yetakchi sifatida his eta boshladi. Demak, savoldan ko‘ra, javob shunday: har ikki muhit o‘z yo‘nalishi bo‘yicha kuchli — futbolchi esa qaysi fazoda o‘z potensialini to‘liq ochishiga bog‘liq. Reynders esa bunga tayyorligini amalda isbotlayapti.
“Zamin”ni Telegramʻda oʻqing!
