Boshliqning tug‘ilgan kuni

Ertalab ishga shoshilayotgan Shodivoyning kayfiyati pastroq edi. U oynaga qarab, to‘zg‘igan sochlarini tartibga keltiryapti. Shu payt xotini dazmollangan bo‘yinbog‘ini olib kelarkan, eri unga qarab, chuqur uf tortdi.

Ayol: (xavotir olgandek) Nima bo‘ldi? Buncha uf tortmasangiz?

Er: (nochor ahvolda sekingina) Tug‘ilgan kun…

Ayol: Qanaqa tug‘ilgan kun? Oilamizda bu oyda tug‘ilgan kishi yo‘q-ku…

Er: Boshliqniki.

Ayol: Tushunarli, sovg‘a olish kerak, deng?

Er: Ha…

Ayol: Necha yoshga chiqdi?

Er: Ellikka, bu yubiley degani, sovg‘a ham dumaloqqina bo‘lishi kerak. Bir narsa o‘ylab top, xotinjon.

Ayol: Uydagi yangi changyutgichni sovg‘a qiling.

Er: U ishlamaydi-ku.

Ayol: Shuncha sovg‘aning ichida chang­yutgichni ishlash-ishlamasligini tekshirib ko‘rarmikan. Balki, u ham boshqasiga sovg‘a qilib yuborar.

Er: Yuq, to‘g‘ri kelmaydi, u ataylab tekshirib ko‘rishi mumkin, yana shu bahona bo‘lib ishdan haydab yubormasin.

Ayol: Topdim, dadasi, qadog‘i buzilmagan erkaklar atiri bor, fransuzlarniki, shuni sovg‘a qiling, baribir foydalanmayapsiz.

Er: Hidi qadog‘idan ham chiqib turibdi, qo‘lansa. Sepib ko‘rsa, baloga qolaman.

Ayol: Unda taxi buzilmagan yangi ko‘ylakni bering.

Er: To‘g‘ri kelmaydi-da…

Ayol: Nega to‘g‘ri kelmas ekan? U ham chet elniki…

Er: Gavdasini aytyapman, boshlig‘imizning hozirgi ahvolini ko‘rmagansan, bu kuylak uning qorniga yopinch bo‘lolmaydi. Mukofot pulidan mosuvo bo‘lmayin yana…

Ayol: Unda anavi guldonni sovg‘a qiling, hali yangidek turibdi.

Er: Ma’qul bo‘larmikan?..

Ayol: Sovg‘aning zo‘ri — guldon!.. Doim sizni eslatib turadi.

Er: To‘g‘ri, malades xotinsan-da! Ammo guldon to‘g‘ri kelmaydi.

Ayol: Nega?

Er: Xo‘jayinning xotinini bilmaysan-da, jahli yomon, er-xotinning orasidan gap o‘tsa, shu guldon bilan xo‘jayinning boshini yorib qo‘ysa-ya, yo‘q, to‘g‘ri kelmaydi.

Ayol: U desam, yoqmasa, bu desam, yoqmasa, unda o‘zingiz toping. Meni ishdan qoldiryapsiz. Bo‘lmasa, ana, shkafda turgan billur guldonni sovg‘a qiling.

Er: O‘rtasidan darz ketgan guldonni aytyapsanmi?

Ayol: Bilinar-bilinmas yorilgan, bilinmaydi.

Er: Yo‘q, bo‘lmaydi, sen uni bilmaysan, u juda sinchkov, mehmonlar ketganidan keyin lupa bilan tekshirib ko‘rsa, holimga voy.

Ayol: Shu oxirgisi, boshqa so‘ramang…

Er: Nima ekan? Aytaqol….

Ayol: Besh yildan beri turgan tuflini sovg‘a qiling. Hali qutisidan olinmagan.

Er: Ma’qul, ishqilib, nuqsoni yo‘qmi?

Ayol: Poyma-poyligini aytmasa, boshqa aybi yo‘q, lekin importniy, oyoqda bilinmaydi…

Er: To‘xta, xotin, bu… shuncha uvol — chiqindi narsalar qayerdan yig‘ilgan?

Ayol: Hammasi tug‘ilgan kuningizga kelgan sovg‘alar-ku!

Er: Yaramaslar! Bunaqa sovg‘alarni kimlar olib kelgan?

Ayol: Kimlar emas, kim deng?

Er: Kim ekan u past?

Ayol: Kim bo‘lardi!?. O‘sha boshlig‘ingiz Norim To‘rayevich-da.

Er: Voy, nomard, men unga sovg‘a tanlab o‘tiribman-a. Bo‘ldi, xotin, topdim, o‘sha poyma-poy tuflini sovg‘a qilaman.

Ayol: O‘zi sovg‘a qilgan narsani o‘ziga qaytarsangiz, qandoq bo‘larkan?

Er: Zo‘r bo‘ladi, ja joyiga tushadi.

Ayol: Yana ishdan bo‘shatib yubormasin.

Er: Bo‘shatib yuborsa ham mayli, endi bildim, xotinjon, uning kimligini…

Umid IKROM

Manba: Hordiq.uz “Zamin”ni Telegramʻda oʻqing!