Бугун Ўзбекистон ва Россия фахрийлари ўртасидаги ўртоқлик учрашуви бўлиб ўтди. Байрамона кайфият ва муросасиз кураш руҳида кечган беллашув қизиқарли эпизодларга бой бўлди ва 2:2 ҳисобидаги дуранг натижа қайд этилди. Трибуналарда қўллаб-қувватлаш баланд, майдонда эса ҳурмат ва спортона муҳит устувор бўлди.
Ўйиндан сўнг Ўзбекистон терма жамоаси таркибида гол муаллифига айланган Тимур Кападзе фикрларини билдириб, кечанинг асосий таассуротларини сўзлаб берди. У аввало майдонни афсоналар билан бўлишганидан мамнун эканини таъкидлаб, ўйинни ҳақиқий байрам деб атади:
«Аввало бундай афсоналар билан бирга тўп тепганимиздан хурсанд бўлдик, чунки ёшлигимиздан уларга ҳавас қилганмиз. Байрам-байрамдек бўлди. Ўзимиз ҳам роҳат билан ҳаракат қилдик.
Майдонга Дасаевга гол ураман деб тушган эдим. Бу ҳам ўзига яраша ёқимли, Дасаев ўз даврининг энг яхши футболчиси бўлган. Лекин энг муҳими ўйин яхши ўтди», — дейди Тимур Кападзе.
Кападзенинг ушбу сўзлари ўйин муҳитининг моҳиятини очиб берди: афсоналарга ҳурмат, болаликдаги идеалларга яқин туриш ҳисси ва шу билан бирга майдондаги завқ. Унинг Дасаев дарвозасига йўл топиш нияти эса беллашувга қўшимча интрига қўшди — 1988 йилнинг энг яхши дарвозабони деб эътироф этилган арбобга қарши гол уриш ҳар бир футболчи учун алоҳида хотира, албатта.
Дуранг натижасига қарамасдан, учрашувнинг асосий ютуғи — дўстлик кўприкларини янада мустаҳкамлаш бўлди. Ветеранлар беллашуви нафaқат ностальгия, балки янги авлод учун ҳам ўзига хос дарс: майдонда рақобат, майдон ташқарисида бирдамлик. Мухлислар эса голлар, чиройли комбинациялар ва самимий қўл сиқишлар билан тўлган кечадан кўнгилда қоларли таассурот олдилар.
Замин.uz хулосаси: афсоналар саҳнасидаги бу шоу 2:2 ҳисобида тугаса-да, ҳиссиётларда «ютуқ» катта бўлди — хотиралар янгиландики, ҳурмат ва дўстлик яна бир карра теранлашди. Мақсад эса ўша: фахрийлардан илҳом олиб, янги ўйинларда ҳам фақат олдинга!
«Замин»ни Telegram’да ўқинг!
