Har bir inson hayotida kamida bir marta o‘ziga nisbatan aybdorlik hissiga tushib qolgan. Qaysidir vaziyatda “Mana, buni boshqacha qilishim kerak edi”, “O‘zimni noto‘g‘ri tutdim” degan fikrlar dunyoqarashingizni tor-mor qilishi mumkin. Bunday paytda hayot go‘yoki sizni ayblaringiz uchun doim jazolashga bel bog‘laydi.
Aybdorlik tuyg‘usi — eng og‘ir ichki hislardan biri. U har doim kimdir oldida uzr so‘rash istagi bilan yoki o‘z xatolaringizni takror eslash bilan birga keladi. Biroq, ruhiy muhitda doimiy aybdorlik ostida yashash, haqiqatda hayotingizni yengillashtirmaydi — aksincha, sizda stress va ruhiy charchoqni kuchaytiradi.
Ayrim odamlar aybdorlik tuyg‘usidan qutulmaslik uchun o‘zini jazolay boshlaydi: o‘zidan ko‘proq talab qiladi, o‘zini yoqimsiz so‘zlar bilan tanqid qiladi, hatto yangi imkoniyatlardan voz kechadi. Bu holatda hayotingizda voqealar ham shunga yarasha rivojlanadi — faqat salbiy ssenariylar, doimiy qiyinchiliklar va qo‘shimcha stresslar paydo bo‘ladi.
Psixologlar ta’kidlaydiki, aybdorlik faqat o‘tgan xatolar ustida hayotingizni qurishga olib keladi. Shunga qaramasdan, hayotingizda yangi sahifa ochishga, o‘tganni kechirib, o‘zingizga imkoniyat berishga tayyor bo‘ling. Aybdorlikni uzoq vaqt saqlash nafaqat ruhiy, balki jismoniy sog‘liqqa ham salbiy ta’sir ko‘rsatadi: uyqusizlik, kam energiya, qoniqmaslik, hatto boshqa insonlar bilan munosabatlarda uzilish yuzaga kelishi mumkin.
E’tibor bering: hayotda har kim xatolar qiladi. Asosiysi — xulosa chiqarib, oldinga qarab harakat qilish. Aybdorlik tuyg‘usi siz uchun to‘siqqa aylanmasligi kerak. O‘zingizni kechirish, xatolardan saboq olish va hayotingizni sevish muhim.
Yakunda: agar aybdorlik sizga bosim o‘tkazsa, uni yengib o‘tishga harakat qiling. Hayot doim bir zumda o‘zgarishi mumkin. Aybdorlikda yashash — o‘z-o‘zini jazolash va imkoniyatlardan mahrum bo‘lish degani. O‘zingizni kechiring, ertangi kun uchun umid bilan yashang — hayot ham sizni faqat jazolash emas, balki mukofotlashni boshlaydi!
