RFU prezidenti Aleksandr Dyukov Rossiya futboli xalqaro maydonga qaytishi goʻyo muqarrar ekanini taʼkidlamoqda: Xalqaro Olimpiya qoʻmitasi yoʻl ochdi, ayrim federatsiyalar eshikni sekin ochyapti, FIFA va UEFA ham jarayonni ijobiy baholayapti. Gaplar ruhi baland. Ammo “ijobiy baho” bilan “amaliy ruxsat” orasida uch yillik izolyatsiya kabi katta masofa bor. Bu haqda euro-football.ru xabar beradi.
Dyukovning asosiy tezisi shunday: kelasi yilda XOQ ortidan futbol regulyatorlari ham Rossiya jamoalariga rasmiy musobaqalarda qatnashish imkonini beradigan qarorlar qabul qiladi. Bu yerda “kelib chiqamiz” degan ohang muhim: kafolat yoʻq, kelishuv yoʻq, faqat umid va taxmin bor. Farq esa juda katta.
RFU rahbari 2023 yil oxiridagi holatni misol qiladi: FIFA U-17 terma jamoalariga qoʻyilgan cheklovni bekor qilgan. Ha, qogʻozda bekor qildi. Lekin amalda bu jamoalar qayerda? Ular baribir qurʼalarga kiritilmadi, “texnik yechim topilmadi” degan bahona bilan masala muzlatib qoʻyildi. Oradan ikki yil oʻtdi, vaziyat oʻsha-oʻsha. Endi esa bu safar hammasi boshqacha boʻlishiga ishontirishyapti.
Syurix va Nyondan kelayotgan ijobiy signallar yoqimli eshitiladi. Biroq futbol dzyudo yoki qilichbozlik emas: bu yerda pul ham, eʼtibor ham, siyosiy bosim ham boshqa darajada. Futbolda har bir qaror nafaqat sport, balki katta siyosat va kommunikatsiya hisob-kitoblari bilan oʻlchanadi.
Aniq sana ham bor: Millatlar ligasi qurʼasi 12 fevral kuni boʻlib oʻtadi. Dastlabki roʻyxatda 54 terma jamoa bor, Rossiya yoʻq. Arizalar 9 yanvargacha topshiriladi — juda yaqin muddat. Shunday paytda RFU yana “umid qilamiz” deydi: Dyukov FIFA va UEFAning keyingi qurʼalariga Rossiya jamoalarini kiritish yoʻli topilishiga ishonmoqda.
Bu “umid” soʻzi yana takrorlanadi. Va aynan shu, hozircha optimizmning poydevori qanchalik moʻrt ekanini koʻrsatadi.
Dekabrdagi tanaffus ham manzarani yaqqol ochib berdi: FIFA Dohada kengash yigʻilishini oʻtkazdi, Qitʼalararo kubokni tashkil qildi, ammo Rossiya masalasi amaliy tarzda kun tartibiga chiqmagan. Bayramlar bor, taqvim tigʻiz — bular bahona boʻlishi mumkin. Lekin real siyosiy iroda boʻlsa, vaqt ham, format ham topilardi. Natijada esa shunday tasvir paydo boʻlyapti: aloqa bor, muloqot bor, baholar “ijobiy”, lekin qarorlar yoʻq.
RFU maʼlumotiga koʻra, xalqaro federatsiyalar bilan muloqot XOQ tavsiyalariga nisbatan ijobiy munosabatni tasdiqlayapti. Mayli. Ammo “ijobiy munosabat” — bu harakat emas. Kecha U-17 bilan aynan shunday boʻldi: baho berildi, keyin esa “texnik jihatdan imkonsiz” degan javob qaytdi.
Dyukov bir jihatda haq: umumiy trend bor, eshiklar asta-sekin ochilmoqda, XOQ kuchli signal berdi. Lekin futbol bu jarayonning old qatorida emas, aksincha, ortidan kelmoqda. Sabab oddiy: futbol boʻyicha qarorlar faqat sport amaldorlari xonalarida qabul qilinmaydi. Bu yerda hukumatlar, sponsorlar, telekanallar, jamoatchilik fikri ham oʻz soʻzini aytadi, har bir qadam oldindan “oʻn yurish” hisoblab chiqiladi.
Masalan, 2026 yil yozida “Zenit” yoki “Krasnodar”ni Yevrokuboklarda koʻrish mumkinmi? Nazariy jihatdan — ha. Amalda esa bu juda katta shartlar bilan bogʻliq: uy uchrashuvlarini qayerda oʻtkazish, vizalar masalasi, raqib klublarning ehtimoliy boykoti, xavfsizlik va logistika. Bularning barchasi ilgari ham ko‘p bor klub va federatsiyalar to‘qnash kelgan to‘siqlardir.
Dyukov RFU imkon qadar hamma ishni qilayotganini aytadi — bunga ishonish mumkin. Lekin bu yetarlimi? Uch yil avval Osiyo konfederatsiyasiga oʻtish muhokama qilingan, hozir esa RFU rahbari UEFAda qolish yagona toʻgʻri yoʻl boʻlganini taʼkidlaydi. Balki shundaydir, ammo natija hozircha nol: uch yil “osilib” turish, uch yil xalqaro raqobatsiz.
Eng ogʻriqli zarba esa yoshlar futboliga tegmoqda. Bir avlod futbolchilari xalqaro oʻyin tajribasisiz qolmoqda — buni keyin qoplab boʻlmaydi. Akademiyada mashgʻulot, ichki chempionatdagi oʻyinlar bor, ammo haqiqiy bosim va haqiqiy narx tikilgan xalqaro bahslar oʻrnini hech narsa bosa olmaydi.
Dyukovning optimizmi tushunarli: u buni ko‘rsatishga majbur. Lekin optimizm bilan real holat o‘rtasida ulkan masofa bor. 2026 yil qaytish yili ham bo‘lishi mumkin, yana bir kutish yili ham. Hozircha esa aniq reja, aniq mexanizm, aniq sana yo‘q — faqat umid, baho va taxminlar.
Rossiya futboli, albatta, bir kun qaytadi. Masala faqat qachonligida. Bugungi manzarada aniq muddat aytish — yo boshqalarda yoʻq maxfiy maʼlumotga ega boʻlish, yo istakni haqiqat deb koʻrsatish. Oxirgi yillar tajribasi esa ehtiyotkorlikni talab qiladi.
“Zamin”ni Telegramʻda oʻqing!
Mehmon guruhidagi foydalanuvchilar ushbu nashrga izoh qoldira olmaydi.
