У Тошкентга битта сумка ва икки фарзанд билан келганида, ҳеч ким ундан катта бизнесвумен чиқади, деб ўйламаган. Аммо у ишонган, ҳаракат қилган ва натижага эришган. Бу – Муҳайё исмли ўзбекистонлик аёлнинг ҳаётий ҳикоясидир.
Тошкентга келганда унинг қаёққа боришини билмасди. Бир неча кун қариндошларникида турди, кейин эса ижарада хона топиб, қўлидан келадиган кичик хизматлар билан пул ишлай бошлади — бироз таом тайёрлаш, бола боқиш, тозалаш ишлари...
Бир йил ўтиб, у кичик тикув цехини очди. Биринчи мижозлар ҳам қийин топилди, аммо у таслим бўлмади. Меҳнати, сабр-тоқати ва ишончи уни бугунги кунда 10 дан ортиқ ишчи ишлайдиган тикиш устахонаси эгасига айлантирди.
Муҳайё энди бошқаларга “мен қўрқмадим, сиз ҳам қўрқманг” деб маслаҳат беради. Унинг ҳаёти минглаб аёллар учун умид ва илҳом манбаига айланган.
“Zamin”ни Telegram'да ўқинг!
