Affetmemek koruma değil, kendinize verdiğiniz cezadır!

İçinizi kemiren acıyı içinde tutmak — bu bir zafer değildir. Bu, hayatta ileri gitmek değil, acıyla yaşamayı seçmektir. Affetmemeyi “kendimi koruyorum” diye düşünebilirsiniz. Çünkü size zarar veren birine güvenmemek doğaldır. Ancak bu şekilde aslında kendinizi özgürlükten mahrum ettiğinizi fark etmek kolay değildir.

Bu acı size eksik gelen adalet hissinden, korunmaya muhtaç bir kalpten ya da kalpteki bir hakaretten doğmuştur. Ve siz onu bırakmadan içinde tutuyorsunuz. Ancak bunu kabul edip sadece affederek çözümün mümkün olduğunu anlamak da önemlidir.

Affetmek — bir şeyden vazgeçmek değildir. Bu, birini haklı çıkarmak da değildir. Size zarar veren kişinin “doğru yolda olduğu” anlamına gelmez. Affetmek her şeyden önce kendinize verdiğiniz en büyük hediye — iç huzurdur.

Affetmeyle ilgili yaygın yanlış anlamalara birlikte bakalım:

1. Affetmek onu “haklı” görmek değildir. Birini affetmiş olmanız — yaptığı şeyi doğru bulduğunuz anlamına gelmez. Siz adaletsizliği kabul etmiyorsunuz, acıyı içinde tutmamayı seçiyorsunuz.

2. Affetmek ona değil, size hediyedir. O kişi kendi yoluna devam eder. Ancak affetmemek kalbinizde acı ve öfkeyi tutar. Bu acıyla uyanmak, geceleri uyuyamamak, hayata güvensiz bakmak — hepsi size zarar verir.

3. Affetmek zayıflık değildir. Aksine, bu çok büyük bir içsel güç gerektirir. Zayıf insan öfkesinden kurtulamaz. Güçlü insan ise acıyı kabul eder, tanır ve serbest bırakır.

4. Affetmek — içsel blokları çözmektir. Ruhumuzda biriken her itiraz, kalpte kalan her acı — içsel bloklardır. Bunlar hayatınızı doğru yönde sürdürmenize engel olur.

Bakış açısını değiştirmek — affetmenin ilk ve en önemli adımıdır. Duruma “bu bana ne öğretti?” veya “bundan ne anladım?” şeklinde bakarsanız, affetmek kolaylaşır.

Aynı zamanda affetmek size ikinci bir şans getirir. O sizi hafifliğe doğru götürür. Kendinizi özgür, temiz, hafif hissetmeniz için bir kapı açar.

Sonuç olarak, affetmeden yaşamak — geçmişin esiri olmak demektir. Affetmek ise özgürlüğü seçmektir. Ve bu seçim her gün, her dakika, her duyguyla tekrar eden bir süreçtir. Eğer affedebiliyorsanız — siz yeniden nefes almış, kalbinize hoşgörü tohumu ekmiş birisiniz. Telegram’da «Zamin»i takip edin!