Rusya Bilimler Akademisi, yıllarca askıya alınan büyük bir fikri yeniden canlandırıyor - Ob Nehri akışının bir kısmının Orta Asya'ya, Özbekistan da dahil olmak üzere yönlendirilmesi olasılığı bir kez daha bilimsel tartışma merkezine çıktı. Bu, RBK tarafından bildirildi.
Ana hedef, komşu bölgelerde artan su kıtlığını, çölleşme riskini ve sosyo-ekonomik sorunları hafifletmektir. Soğuk Savaş sırasında önerilen "Sibir Nehirlerinin Dönüşü" projesi, günümüz koşullarına uyarlanmış olarak gözden geçirilmektedir. Artık açık kanallar değil, modern kapalı basınçlı boru hatları sistemi aracılığıyla su temini olasılığı tartışılmaktadır.
Ekim ayında düzenlenen Rusya Bilimler Akademisi Dünya Bilimleri Bölümü toplantısında, bu yöndeki stratejiler, riskler ve fırsatlar ayrıntılı olarak tartışıldı. Bilim insanları, sınır ötesi su dağılımının, iklim değişikliğinin etkisinin ve Orta Asya ülkelerinin gelecekteki kalkınması üzerindeki etkisinin de analiz edilmesi gerektiğini vurguladılar.
Su Sorunları Enstitüsü Bilimsel Direktörü Viktor Danilov-Danilyan, bu alandaki araştırma çalışmalarını devlet hibeleri aracılığıyla finanse etmeyi önerdi. Tartışmalarda iki ana senaryo ortaya atıldı:
1. Ob Nehri'nin sularının Kazakistan-Özbekistan sınırındaki Aral bölgesine yönlendirilmesi;
2. Pechora ve Kuzey Dvina akışlarının Volga havzasına aktarılma olasılığını araştırmak.
Araştırmacılara göre, bu tür büyük ölçekli hidrolik çözümler yalnızca Rusya'da değil, aynı zamanda Orta Asya'da da su dengesi üzerinde olumlu bir etkiye sahip olabilir.
Sunulan konseptlerden biri, 2100 km uzunluğunda yedi yönlü kapalı bir basınç boru hattının inşasıdır. Hesaplamalara göre, ilk aşamanın kendisi yılda en az 5,5 milyar metreküp su sağlayabilir. İhtiyaç artarsa, bu miktar üç ila dört kat artırılabilir. Buna rağmen, "Poliplastik" şirketi bu tür büyük projelerin başlatıcısı olmadığını ve önerilerinin bilimsel nitelikte olduğunu belirtti.
Akademisyen Robert Nigmatulin, Orta Asya'daki su ve enerji kıtlığının hızla arttığını belirtti. Ona göre, Ob Nehri akışının küçük bir kısmı bile (yıllık 20-70 km3), Arktik'e olan ısı yükünü azaltabilir.
Ancak, projenin aşırı maliyeti ciddi bir sorun olmaya devam ediyor. "IES Engineering and Consulting" şirketinin tahminlerine göre, projenin uygulanması en az 100 milyar dolar gerektirecek ve inşaat süresi on yıldan az olmayacak. Örnekler arasında Libya'daki Büyük Yapay Nehir ve Kaliforniya akvedükleri yer almaktadır.
SSCB döneminde de Sibirya suyunun Orta Asya'ya yönlendirilmesi projesinin 20 yıl boyunca tartışıldığı, ancak 1986'da ekonomik verimliliğin düşük olduğu tespit edilerek resmen askıya alındığı hatırlatılmalıdır.
Şimdi, küresel iklim değişikliği, su kaynaklarının azalması ve Aral Gölü bölgesindeki çevresel zorluk nedeniyle bu fikir tekrar gündeme geldi. Bilim insanları, projenin pratik olup olmadığı konusunda kesin bir bilimsel sonuç çıkarmak için kapsamlı araştırmalara ihtiyaç duyulduğunu vurguluyor.
“Zamin”i Telegram'da okuyun!
Меҳмон grubundaki ziyaretçiler bu yayına yorum yapamaz.
