Katı annelerin çocukları daha zeki ama daha zayıf kişilikli olabilir mi?

Her anne-baba, çocuğunun akıllı, yetenekli ve başarılı olmasını ister. Ancak bu hedefe ulaşmada anneler tarafından gösterilen sert disiplin ve sıkı kontrol her zaman olumlu sonuçlar vermeyebilir. Çinli bilim insanları bu konuyla ilgili yaptıkları yeni araştırmalarıyla meseleye açıklık getirdiler. Buna göre, çocuklarını katı kurallarla yetiştiren ve derslerde yüksek notlar isteyen anneler, çocuklarının zihinsel kapasitesini üst seviyeye çıkarabilir; ancak bunun karşılığında çocuklarının kişisel niteliklerinin yeterince gelişmemesi riski bulunmakta.

Çinli uzmanlar, bu tür bir disiplini benimseyen anneleri "kaplan anneler" olarak tanımladı. Bu terim, sürekli çocuklarına baskı yapan ve onlardan yüksek başarı bekleyen anne figürünü yansıtıyor. Bilim insanlarının bu sonuca ulaşması için Çin'in 25 farklı eyaletinde ve özerk bölgelerinde yaşayan binlerce aile üzerinde araştırma yapıldı. Araştırma kapsamında ailelerin karar alma biçimleri, disiplin yöntemleri ve çocukların zihinsel ve kişisel gelişimleri detaylıca analiz edildi.

Uzmanlar, çocukların bilişsel becerilerini ölçmek için hafıza testleri, matematik ve diğer derslerden özel görevler uyguladılar. Kişilik özelliklerini değerlendirmek için ise vicdanlılık, yardımseverlik, dışa dönüklük, yeniliğe açıklık ve duygusal denge gibi insan karakterinin beş temel özelliği dikkate alındı.

Elde edilen sonuçlara göre, Çin’deki annelerin yaklaşık yarısı (%49) “kaplan anne” kriterlerine tam anlamıyla uyuyor. İlginç olan şu ki, bu şekilde sıkı disiplinde yetişen çocuklar bilişsel testlerde yüksek başarılar gösterse de, sosyal iletişim, yaratıcı beceriler ve kişilik özellikleri bakımından yaşıtlarının gerisinde kaldı.

Uzmanlara göre bu durumun temel nedeni, çocuklarına karşı aşırı talepkâr olan annelerin onların özgürlüklerini ve boş zamanlarını ciddi şekilde kısıtlamasıdır. Böyle bir ortamda büyüyen çocuklar, yaratıcı faaliyetler, kendini ifade etme ve bağımsız karar verme becerilerini geliştirmekte zorlanıyor. Bu da onların kişiliklerinin, açıklık düzeylerinin ve hayattaki farklı durumlara uyum sağlama yetilerinin yeterince gelişememesine yol açabiliyor.

Ayrıca, ebeveynlerin çocuklarına yönelik aşırı kontrol ve baskı uygulamaları aile içi ilişkileri de olumsuz yönde etkiliyor. Bu tür disiplin yöntemlerinde anne-baba ile çocuk arasında samimiyet, güven ve açık iletişim eksik kalabiliyor.

Psikologlara göre, çocukların her alanda sağlıklı gelişmesi için annelerin dengeli bir disiplin yöntemi uygulaması en uygunudur. Eğitim alanındaki yüksek beklentilerle birlikte çocukların duygusal dengesi, kişisel gelişimi ve sosyal iletişim becerilerinin desteklenmesi de ihmal edilmemelidir.

Bu sebeple anne-babaların çocuklarının hayatında eğitimle kişisel gelişim arasındaki dengeyi sağlaması şarttır. Herhangi bir eğitim modelinde, öncelikle çocuğun bireysel ihtiyaçları ve yetenekleri dikkate alınmalıdır. Ancak bu şekilde çocuğun tüm yönleriyle gelişmesi için sağlam bir zemin oluşturulabilir.

Bu araştırmanın ortaya koyduğu sonuç, anne-babalara önemli bir ders veriyor: çocuğunu zeki yapmak isterken ona zulmetmemek gerekir. Çocuklarının yüksek başarıya ulaşmasını isteyen ebeveynler, her şeyden önce onların kişisel ihtiyaçlarına ve potansiyellerine dikkat etmelidir.

Bir çocuğun tüm alanlarda başarılı ve mutlu birey olarak yetişmesi için sert taleplerden çok, doğru rehberlik ve samimi bir yaklaşım büyük önem taşır. Bu ise sadece zihinsel değil, aynı zamanda güçlü kişilikli ve başarılı insanlar yetiştirmenin de temel anahtarlarından biridir.