Yüksek Meclis Yasama Meclisi, 31 Ekim'de gerçek kişilerden alacakların tahsiline yönelik basitleştirilmiş usulün önemli ölçüde genişletilmesine ilişkin yasa tasarısını onayladı. Bu yenilikler, elektrik, su gibi kamu hizmetleri, telekomünikasyon hizmetleri ve diğer mali yükümlülükler nedeniyle doğan borçlara ilişkindir ve bunların miktarının 2,06 milyon so‘mu aşmaması gerekir.
Her iki meclisten geçen bu yasa tasarısı şimdi Cumhurbaşkanı tarafından imzalanmalıdır. Bu önlem, yargı-reform sürecinin bir parçası olup, icra işlemlerinin etkinliğini artırmaya ve bürokratik yükü azaltmaya yöneliktir.
Yeni düzenlemeye göre, kamu hizmetleri için borçlar, çok katlı apartman maliklerinin ödemesi gereken aidatlar ve posta ile video konferans gibi iletişim hizmetleri için yapılan harcamaların tahsili basitleştirilmiş usulle gerçekleştirilir. Ayrıca bu düzenleme, gerçek kişilerin baz alınan hesaplama miktarının beş katını aşmayan (yani 2,06 milyon so‘m) borçlarına da uygulanacaktır.
Önceden bu usul yalnızca idari para cezaları, vergi borçları ve bazı yargı masraflarının tahsilatında uygulanıyordu. Senatörlerin belirttiğine göre, mekanizmanın genişletilmesi Zorunlu İcra Bürosu çalışanlarının yükünü hafifletir ve borçların tahsil sürecini hızlandırır.
Bekleniyor ki bu yenilik, icra organlarının işleyişini optimize ederek alacakların tahsilatı ve vatandaşların haklarının korunması arasında denge sağlar. Belge, parlamentoda görüşülme sürecinde tartışmalara yol açtı.
22 Temmuz’da birinci ve 12 Ağustos’ta ikinci okumada kabul edilen yasa tasarısına önemli bir değişiklik eklendi. Bir fraksiyonun teklifiyle, gerçek kişilerin banka hesaplarındaki paraların basitleştirilmiş usulle tahsiline yönelik hüküm nihai versiyondan çıkarıldı.
Artık borçların tahsili yalnızca borçlunun gelirlerine (örneğin maaş, emekli aylığı veya burs) yönelecek, banka kartlarını kapsamayacak. Bu değişiklik, sosyal olarak korunmaya muhtaç kesimlerin desteklenmesi ve taraflar arasındaki hak dengesizliğinin önlenmesi amacıyla getirildi.
Yeni düzenleme, modern dijital bilgi sistemleri ve veri tabanlarının etkin şekilde kullanılmasını gerektiriyor. Bu ise devlet icracıları ile borçlular arasındaki doğrudan teması asgari seviyeye indirip Zorunlu İcra Bürosu çalışanlarının ikametgahlara ziyaretleriyle ilgili rahatsızlıkların önüne geçiyor.
