Kannavaroning murabbiylik yo‘li: muvaffaqiyat, sinovlar va yangi umidlar

2006-yilgi “Oltin to‘p” sohibining murabbiylik safari BAAda boshlangani bejiz emas. Fabio Kannavaro o‘sha davrda Kosmin Olariu qo‘l ostida “Al-Ahli” shtabiga qo‘shilib, birinchi tajribasini orttirdi. Jamoa milliy chempionat va liga kubogini qo‘lga kiritdi — yangi ustoz uchun bu, albatta, katta ruhlanish edi.

Shundan keyin mustaqil yo‘l: italiyalik mutaxassis Xitoyga yo‘l oldi va “Guanchjou Evergrand”ni qabul qildi. Ammo bu bosqich omadsiz chiqdi — yuqori kutilmalar va bosim ostida yangi muhitga moslashmasdan, o‘rnini tez orada Luis Felipe Skolari egalladi. 2015-yil kuzida Fabio Saudiyaning “Al-Nassr”i bilan ish boshladi, lekin 2016-yil fevraliga kelib lavozimini tark etdi — jamoani yuqori pog‘onaga qaytarishning iloji bo‘lmadi.

Baribir Kannavaro taslim bo‘lmadi. 2016-yil yozida u “Tyanszin” (Tyanszin Syuanszyan) klubini qabul qilib, shu zahoti shukuh bilan ishga kirishdi: elitaga chiqqan ilk mavsumdayoq 3-o‘rin, o‘ziga esa “yil murabbiyi” unvoni. Himoyaga tayanadigan, ammo natija beradigan jangovar tarkib — uning o‘sha paytdagi eng to‘g‘ri retsepti edi.

Keyingi manzil — “Guanchjou Evergrand”ga qaytish. Bu safar ishlar ancha barqaror kechdi: Superkubok va Xitoy chempionatida zafar, raqibga qarab moslasha oladigan, vaqt kerak bo‘lsa o‘z uslubini o‘tkaza oladigan murabbiy sifatida tanildi. Qizig‘i shundaki, shu davrda u qisqa fursat Xitoy terma jamoasini ham boshqarib ko‘rdi, ammo ikki frontni bir vaqtda olib borish mushkul bo‘lgani uchun 6 haftadan so‘ng milliy jamoa lavozimini tark etdi.

Vatan sahifasi: 2022-yil kuzida “Benevento”ni qabul qildi. Maqsad — A Seriyaga qaytish edi. Ammo o‘yinni yo‘lga qo‘yishda qiyinchiliklar kuzatildi va 2023-yil fevralida klub rahbariyati qaror qildi — tajriba to‘xtatildi. Fabio bir muddat ishsiz qoldi.

2024-yil aprelida u yana tavakkal qildi: pastga sirg‘alib borayotgan “Udineze”ni qutqarish vazifasini o‘z zimmasiga oldi. Qisqa muddatda jamoani bir g‘oya atrofida jipslashtirib, himoyani tartibga soldi, hujumda esa Lukkaga uzun paslar va standartlarga urg‘u bergan “sodda, ammo samarali” futbol qo‘llandi: 6 o‘yinda 2 g‘alaba, 3 durang, 1 mag‘lubiyat — elita saqlab qolindi. Shartnoma davom etmadi: Kannavaro tarkibni sezilarli kuchaytirish va vakolatlarni kengaytirishni so‘radi, klub esa bunga bormadi.

Keyin “Dinamo Zagreb”: 2024-yil dekabridan 2025-yil apreligacha bor-yo‘g‘i 14 o‘yin. Yevropa maqsadlari qo‘yilgan edi, ammo natija kutilganidek kelmadi, jamoa 3-o‘rinda turgan pallada yo‘llar ajradi. “Udineze”da — qisqa muddatli “tashqi yordam”, Zagrebda — uzoqroq sikl va tizim qurish talabi. Birinchisi ish berdi, ikkinchisi — yo‘q.

Xulosa nima? Kannavaro himoyani tashkil etishni, qisqa vaqtda jamoaga ruhan quvvat berishni, intizom va xarizma bilan natija chiqarishni biladi. Biroq uzoq muddatli, tizimli loyihada uning “imzosi” hali to‘liq namoyon bo‘lganicha yo‘q. Shunga qaramay, jahon chempioni sifatidagi obro‘si, ixcham intervensiyalar va “qisqa sikl”lardagi samarasi — unga yangi sahifalar ochish imkonini beradi.

Muxlislar uchun asosiy savol oddiy: Kannavaro o‘zining tezkor ta’sirini barqaror mexanizmga aylantira oladimi? Agar javob “ha” bo‘lsa, unda uning keyingi manzilida — yangi g‘alabalar, yangi sahifalar va, ehtimol, uzoq kutilgan barqaror tizim ko‘rinadi.