2006-йилги “Олтин тўп” соҳибининг мураббийлик сафари БААда бошлангани бежиз эмас. Фабио Каннаваро ўша даврда Космин Олариу қўл остида “Ал-Аҳли” штабига қўшилиб, биринчи тажрибасини орттирди. Жамоа миллий чемпионат ва лига кубогини қўлга киритди — янги устоз учун бу, албатта, катта руҳланиш эди.
Шундан кейин мустақил йўл: италиялик мутахассис Хитойга йўл олди ва “Гуанчжоу Эвергранд”ни қабул қилди. Аммо бу босқич омадсиз чиқди — юқори кутилмалар ва босим остида янги муҳитга мослашмасдан, ўрнини тез орада Луис Фелипе Сколари эгаллади. 2015 йил кузида Фабио Саудиянинг “Ал-Насср”и билан иш бошлади, лекин 2016 йил февралига келиб лавозимини тарк этди — жамоани юқори поғонага қайтаришнинг иложи бўлмади.
Барибир Каннаваро таслим бўлмади. 2016 йил ёзида у “Тяньцзинь” (Тяньцзинь Цюаньцзян) клубини қабул қилиб, шу заҳоти шукуҳ билан ишга киришди: элитага чиққан илк мавсумдаёқ 3-ўрин, ўзига эса “йил мураббийи” унвони. Ҳимояга таянадиган, аммо натижа берадиган жанговар таркиб — унинг ўша пайтдаги энг тўғри рецепти эди.
Кейинги манзил — “Гуанчжоу Эвергранд”га қайтиш. Бу сафар ишлар анча барқарор кечди: Суперкубок ва Хитой чемпионатида зафар, рақибга қараб мослаша оладиган, вақт керак бўлса ўз услубини ўтказа оладиган мураббий сифатида танилди. Қизиғи шундаки, шу даврда у қисқа фурсат Хитой терма жамоасини ҳам бошқариб кўрди, аммо икки фронтни бир вақтда олиб бориш мушкул бўлгани учун 6 ҳафтадан сўнг миллий жамоа лавозимини тарк этди.
Ватан саҳифаси: 2022 йил кузида “Беневенто”ни қабул қилди. Мақсад — А Серияга қайтиш эди. Аммо ўйинни йўлга қўйишда қийинчиликлар кузатилди ва 2023 йил февралида клуб раҳбарияти қарор қилди — тажриба тўхтатилди. Фабио бир муддат ишсиз қолди.
2024 йил апрелида у яна таваккал қилди: пастга сирғалиб бораётган “Удинезе”ни қутқариш вазифасини ўз зиммасига олди. Қисқа муддатда жамоани бир ғоя атрофида жипслаштириб, ҳимояни тартибга солди, ҳужумда эса Луккага узун паслар ва стандартларга урғу берган “содда, аммо самарали” футбол қўлланди: 6 ўйинда 2 ғалаба, 3 дуранг, 1 мағлубият — элита сақлаб қолинди. Шартнома давом этмади: Каннаваро таркибни сезиларли кучайтириш ва ваколатларни кенгайтиришни сўради, клуб эса бунга бормади.
Кейин “Динамо Загреб”: 2024 йил декабридан 2025 йил апрелигача бор-йўғи 14 ўйин. Европа мақсадлари қўйилган эди, аммо натижа кутилганидек келмади, жамоа 3-ўринда турган паллада йўллар ажради. “Удинезе”да — қисқа муддатли “ташқи ёрдам”, Загребда — узоқроқ цикл ва тизим қуриш талаби. Биринчиси иш берди, иккинчиси — йўқ.
Хулоса нима? Каннаваро ҳимояни ташкил этишни, қисқа вақтда жамоага руҳан қувват беришни, интизом ва харизма билан натижа чиқаришни билади. Бироқ узоқ муддатли, тизимли лойиҳада унинг “имзоси” ҳали тўлиқ намоён бўлганича йўқ. Шунга қарамай, жаҳон чемпиони сифатидаги обрўси, ихчам интервенциялар ва “қисқа цикл”лардаги самараси — унга янги саҳифалар очиш имконини беради.
Мухлислар учун асосий савол оддий: Каннаваро ўзининг тезкор таъсирини барқарор механизмга айлантира оладими? Агар жавоб “ҳа” бўлса, унда унинг кейинги манзилида — янги ғалабалар, янги саҳифалар ва, эҳтимол, узоқ кутилган барқарор тизим кўринади.
“Zamin”ни Telegram'да ўқинг!
