2025 yılının Haziran ayında Orta Doğu’da bir başka ciddi askeri çatışmaya tanık olduk. İsrail ile İran arasındaki gerilim, beklendiği gibi, doğrudan askeri bir çatışmaya dönüştü. Bu gelişmeler yalnızca bölgesel değil, küresel güvenlik açısından da derinlemesine analiz gerektiriyor.
İsrail, 2010 yılından bu yana İran’ın nükleer programını yakından izliyor ve olası bir askeri operasyon için hazırlık yapıyordu. İngiltere’nin saygın yayın organı The Times’a göre, o yıl ilk İranlı nükleer bilim insanı suikasta uğradı ve ardından başka uzmanlar da hedef alındı.
İsrail istihbarat servisi Mossad, İran’daki stratejik öneme sahip tesislere — hatta İran Devrim Muhafızları bünyesindeki yapılara — sızmayı başardı. Bu, İran’ın nükleer programının sadece bilinen tesislerle sınırlı olmadığını, ülke genelinde yayılmış birçok gizli merkez üzerinden yürütüldüğünü ortaya koydu.
Mevcut bilgilere göre, İran her ay onlarca balistik füze üretmeyi planlıyor, yıllık 1000 füze üretimiyle toplamda 8000 füzelik bir stok oluşturmayı hedefliyordu.
İran ise nükleer silah üretme niyetinde olmadığını, sadece barışçıl amaçlarla nükleer enerji programı geliştirdiğini vurguluyor.
Amerika Birleşik Devletleri, İsrail ile iş birliği içinde İran’ın nükleer kapasitesini sınırlandırmaya yönelik bir dizi stratejik saldırı gerçekleştirdi. Bu adımların nükleer silahların yayılmasını önlemek amacıyla yapıldığı belirtildi. İsrail ise İran’ın nükleer silaha çok yaklaştığını gerekçe göstererek operasyonun zorunlu hale geldiğini savundu.
Bu çatışma, uluslararası toplum için önemli bir ders oldu. Savaş öncesinde İran ile Batı arasında yeni bir nükleer anlaşma için görüşmeler sürüyordu, ancak çatışmaların başlamasıyla siyasi güven ciddi bir şekilde sarsıldı. Telegram’da «Zamin»i takip edin!
Ctrl
Enter
Bir Hata mı buldunuz?
İfadeyi seçin ve Ctrl+Enter tuşuna basın İlgili haberler
