Dünyada yalnızca bir ülke kendini tam olarak destekleyebilir!

Dünya ülkelerinin gıda egemenliğine ilişkin küresel bir çalışmanın sonuçları yayımlandı. Almanya'daki Göttingen ve İngiltere'deki Edinburgh Üniversitelerinden bilim insanları tarafından yürütülen bu geniş çaplı analizin sonuçları şaşırtıcıydı. 186 ülkede yürütülen çalışmaya göre, dünyada dış yardıma ihtiyaç duymayan ve tüm temel gıda ürünlerini tam olarak karşılayabilen tek bir ülke var. Bu, Güney Amerika kıtasının kuzeydoğu kesiminde bulunan ve nüfusu bir milyondan az olan küçük Guyana eyaleti. Bunu Science Alert bildiriyor.

Çalışma sırasında bilim insanları, dünya ülkelerinin temel gıda türlerine göre iç üretim hacimlerini analiz ettiler. Yedi önemli grup dikkate alındı: meyveler, sebzeler, süt ürünleri, balık, et, baklagiller (fındık ve tohumlar dahil) ve nişastalı ürünler (patates vb.).

Sonuçlara göre, Guyana yukarıda belirtilen yedi ürün grubunun tümü için iç ihtiyaçlarını tam olarak karşılayabilen dünyadaki tek ülke oldu. Bunun başlıca nedeni, bu ülkedeki elverişli iklim koşulları ve yüksek tarım arazisi verimliliğidir.

Guyana'ya en yakın göstergelere sahip ülkeler Çin ve Vietnam'dır. Yedi gruptan altısında iç ihtiyaçlarını bağımsız olarak karşılayabilmektedirler.

Ancak, çalışmanın sonuçları başka bir endişe verici gerçeği ortaya koymaktadır. Dünyadaki yedi ülkeden yalnızca biri, beş veya daha fazla gıda grubunda iç ihtiyaçlarını tam olarak karşılayabilmektedir. Bunlar arasında, meyve, sebze, süt ürünleri, et ve nişastalı ürünlerin üretiminde kendi kendine yeten ülkeler arasında yer alan Özbekistan da bulunmaktadır.

Aynı zamanda, ülkemizin balık ve baklagillerde (fındık ve tohum gibi ürünler) ihtiyaçlarını tam olarak karşılayamaması özellikle belirtilmektedir.

Analistlere göre, dünyadaki ülkelerin üçte biri, yeterli miktarda yalnızca bir veya iki tür ürünü bağımsız olarak üretebilmektedir. Afganistan, Birleşik Arap Emirlikleri, Irak, Makao, Katar ve Yemen gibi ülkelerde, bir türde bile iç ihtiyaçları tam olarak karşılamak mümkün değildir.

Ekonomik birliklerde durum pek de iyi değildir. Örneğin, Körfez İşbirliği Konseyi (GCC) yalnızca et ürünleri sağlayabilir. Batı Afrika ve Karayip Devletleri Birliği de yalnızca iki tür gıda ürününde bağımsızdır. Hiçbir birlik bitkisel ürünlerin üretiminde tamamen bağımsız değildir.

Bilim insanlarına göre, bu gibi durumlarda ana çözüm uluslararası ticaret ilişkilerinin geliştirilmesidir. Ancak bunun da kendine özgü riskleri vardır: birçok ülke bir veya iki ana ithalatçı ülkeye bağımlı hale gelir. Bu onları siyasi çatışmalara veya tedarik zincirindeki herhangi bir kesintiye karşı son derece savunmasız hale getirir.

Bu nedenle, bilim insanları yalnızca uluslararası iş birliğini güçlendirmenin değil, aynı zamanda ticaret ilişkilerini çeşitlendirmenin de gerekliliğini vurgular. Bu, gıda güvenliğini sağlamanın, halk sağlığını korumanın ve sürdürülebilir ekonomik kalkınmayı sağlamanın en etkili yoludur.