Toshkent davlat tibbiyot universiteti talabasining g‘ayrat va professionallikka asoslangan harakati natijasida inson hayoti asrab qolindi. Bu voqea havoda, yuksak balandlikda sodir bo‘ldi. Uning aql-zakovati, tezkorlik bilan qabul qilgan qarorlari va bilimlari xavfli vaziyatni nazorat ostiga olishga imkon berdi.
2025 yil 29 iyul kuni Toshkentdan Hindistonning Dehli shahriga uchayotgan aviareysda kutilmagan holat yuz berdi. Parvoz paytida yo‘lovchilardan biri — 48 yoshli ayol o‘zini juda yomon his qildi.
Samolyot ekipaji vaziyatga jiddiy yondashib, dinamik tarzda “Agar bortida shifokor yoki tibbiyot xodimi bo‘lsa, iltimos, yordam bering”, deb murojaat qildi.
Aynan shu paytda Toshkent davlat tibbiyot universitetining xalqaro fakultetida tahsil olayotgan hindistonlik talabalardan biri — Muhammad Anis o‘zini tanishtirdi.
“Ha, men shifokorman, yordam bera olaman”, — deb javob bergan talaba o‘sha zahotida beosita bemorning yoniga o‘tdi. Yo‘lovchi ayol juda bezovta, ruhan tashvishga tushgan, nafas olishi notekk, yurak urishi jadallashgan holda edi.
Muhammad Anis birinchi navbatda bemorning hayotiy ko‘rsatkichlarini tekshirdi. U yurak urishi tezlashganini — taxikardiya xuruji kuzatilayotganini aniqladi.
Bir necha soniya ichida u karotid massajini boshladi — bu yurak ritmini barqarorlashtirishda ko‘p qo‘llaniladigan shoshilinch tibbiy usullardan biri hisoblanadi.
Taxminan 10–15 soniyadan so‘ng ayolning ahvoli yaxshilanishni boshladi. U ruhan tinchlandi, yurak urishi me’yorga yaqinlashdi, nafas olishi tiklandi.
Shu jarayonda samolyot parvozini davom ettirdi. Muhammad Anis bemor ayolni kuzatishni davom ettirdi. Ekipaj va yo‘lovchilar uning professionalligidan hayratda qolishdi.
Parvoz tugagach, Dehli aeroportiga qo‘ngan samolyotdagi tibbiy xizmatlar tomonidan bemor ayol shifokorlarga topshirildi. Uning ahvoli barqaror edi.
Bu voqea tibbiyot sohasida tahsil olayotgan yosh avlodning qanday bilim va ko‘nikmalarga ega ekani, ularda javobgarlik hissi qay darajada kuchli ekaniga yaqqol misol bo‘ldi.
Talabaning harakati nafaqat inson hayotini asrab qolish, balki boshqa yo‘lovchilar qalbida ham katta ta’sir qoldirdi. Buni samolyot ichidagi guvohlar so‘zlarida, minnatdorlik qarashlarida ko‘rish mumkin bo‘ldi.
Shu kabi holatlar inson hayoti har soniyada xavf ostida bo‘lishi mumkinligini yodga soladi. Har qanday mutaxassis, ayniqsa tibbiyot sohasida, har qadamda tayyor bo‘lishi shart.
Muhammad Anisning jasorati, tezkor xulosasi va malakali yondashuvi natijasida bir oila o‘z onasini, farzand o‘z onasini yo‘qotib qo‘ymadi.
Unga Toshkent davlat tibbiyot universiteti ma’muriyati tomonidan minnatdorlik bildirilgan. Universitetning boshqa talabalari ham ushbu voqeani iftixor bilan qabul qilgan.
Uning bu harakati nafaqat tibbiy bilimni, balki insonparvarlikni ham ko‘rsatdi. Chunki shifokorlik — bu faqat kasb emas, balki bag‘rikenglik, tezkorlik va mas’uliyat demakdir.
“Zamin”ni Telegramʻda oʻqing!
