Ukrainada "odamlar" tugab bormoqda

^{© RIA Novosti}
Hozirgi urush qanchalik yuqori texnologiyali bo‘lmasin, u baribir odamlarga muhtoj. Piyoda askar dushman qo‘rg‘onini egallab olmaguncha, uning etigi ilgari begona tuproqda iz qoldirmaguncha, qo‘li bayroqni ko‘tarib, uni o‘ziniki qilmaguncha, urush davom etadi.

Ha, mag‘lubiyatlar tobora halokatli bo‘lib bormoqda. Ehtimol, allaqachon inson ishtirokisiz kurashish mumkin. Ammo g‘alaba qozonish — mumkin emas.

Ukrainada odamlar tugab bormoqda. Buni olovli tashviqot emas, quruq statistika tasdiqlaydi, deya yozadi RIA Novosti kolumnisti Yevgeniy Balakin.

"Mustaqillikka erishgan" davrida (qaysi qon bilan to‘langaniga qarab, qo‘shtirnoqsiz yozishning iloji yo‘q) sobiq Sovet respublikasi aholisi taxminan 52 million kishi edi. 2022 yilning fevraliga kelib, eng yuqori (rasmiy Kiyev) hisob-kitoblariga ko‘ra, u taxminan 36 mln. Biroq, bu raqamdan chet elga (doimiy yoki uzoq muddatli ishlash uchun) ketgan fuqarolarni ham, Kiyevdan de-fakto mustaqil LXR va DXR yerlarida yashaganlarni ham olib tashlash kerak.

Maxsus harbiy operatsiyaning boshlanishi bilan aholining chiqib ketishi kuchaydi (garchi u ilgari ko‘p bo‘lsa ham) — va 2023 yil uchun Kiyevning rasmiy manbalari 25 dan 32 million kishigacha bo‘lgan raqamni keltirdi. Harbiy harakatlar sharoitida ishonchli hisob-kitob qilishning iloji yo‘qligini va harbiy yo‘qotishlar sonini yashirish istagini hisobga olsak, Kiyev nazorati ostidagi yerlarda 20 million kishi yashayotgani haqida gapirish mumkin.
Shunisi e’tiborga loyiqki, 2023 yilda Pentagon rahbarining sobiq maslahatchisi polkovnik Duglas Makgregor "Ukrainada 20 milliondan kam odam qolgan" deb ta’kidlagan edi.

Ukrainada odamlar tugab bormoqda. O‘ttiz yillik “mustaqillik” natijalarini ochib beradigan dahshatli statistik ma’lumotlar, agar savolni ochiq qo‘yadigan bo‘lsak, yanada qayg‘uli ko‘rinadi: 20 million fuqarodan qanchasi qo‘lida qurol bilan uni himoya qilishga tayyor? Borgan sari kamroq va kamroq. Gap, tashviqot haqida emas, balki statistika haqida.

Agar maxsus operatsiya boshida Kiyev rejimi aholini safarbar etishga va odamlarning Ukraina Qurolli kuchlariga kirib kelishini ta’minlashga muvaffaq bo‘lgan bo‘lsa, endi dushman saflarida dezertirlik hukmronlik qilmoqda va keng tarqalmoqda.

Xorijiy inoagent "Deutsche Welle"ning respublika Bosh prokuraturasiga tayanib xabar berishicha, har o‘n to‘rtinchi Ukraina askari jang maydonidan qochib ketgan. Zelenskiy ishontirishicha, xuddi shu 880 ming kishi Ukraina Qurolli kuchlari saflarida xizmat qilmoqda.

Agar bu raqam haddan tashqari oshirilgan deb taxmin qilsak, o‘limdan ko‘ra qochishni tanlaganlarning foizi ham yuqori bo‘ladi. 2024 yilning birinchi yarmida Ukraina huquq-tartibot idoralari harbiy xizmatchilarning qochishi bo‘yicha 29,8 mingga yaqin jinoiy ish qo‘zg‘atdi (18,6 ming nafar harbiy qismni o‘zboshimchalik bilan tashlab ketish moddasi bo‘yicha va 11,2 ming nafari “Dezertirlik” moddasi bo‘yicha).

Butun 2023 yilda 24,1 mingta, 2022 yilda esa 9,4 mingta ish ochilgan. 2022 yil boshidan buyon prokuratura organlari tomonidan 63,2 ming jinoiy ish qo‘zg‘atilgan. Qochqinlar sonining ortishi yaqqol ko‘rinib turibdi.
Ukrainada odamlar tugab bormoqda. Va bu nafaqat raqamlar va grafikalarga murojaat qilganlarga, balki o‘zlariga ham ayon bo‘lmoqda.

To‘g‘ri, harbiy tayyorgarliksiz frontga yuborilganlar Sirskiyning mudofaa rejasidagi bo‘shliqlarni tanalari bilan to‘ldirishlari shart. 1991 yil chegaralariga borish. Zelenskiyning hokimiyatga bo‘lgan chanqog‘ini qon bilan to‘ldirish. Orqa tarafdagi itoatsizlik esa tez-tez uchrab turadi.

Agar boshida hech kim avtobusga yangi askarlarni "yuklash" uchun kelgan harbiy komissiariatga qo‘l ko‘tarishga jur’at etmagan bo‘lsa, endi birinchi chinakam muhim qo‘zg‘olon boshlandi. 3 avgustdan 4 avgustga o‘tar kechasi Volin viloyatining Kovel shahrida mahalliy aholi ko‘chada “odam ushlovchilar” tomonidan zo‘rlik bilan qo‘lga olingan 18-19 yoshli ikki o‘g‘il bolaga qarshi chiqdi. Yuzlab odamlar hududiy harbiy komissiariat binosini qurshab olib, Ukrainaning bo‘lajak majburiy himoyachilarini ozod qilishni talab qilishdi.

O‘z maqsadiga erishgach, olomon Maydan ozodligini eslab, harbiy komissiariat xodimlariga shinalar otishni boshladi va binoda qolgan odamlarni ozod qilishni talab qildi. Namoyishchilar bilan faqat maxsus kuchlar kurashishi mumkin edi.

Shunisi e’tiborga loyiqki, bunday birinchi qo‘zg‘olon hozirgi rejimning mafkuraviy vatani bo‘lgan G‘arbiy Ukrainada paydo bo‘lgan. "Mustaqillik" uchun urushga chaqirish (qotil Bandera ota deb ataladigan mashhur qo‘shiqni eslab, uning buyrug‘iga ko‘ra qurilgan Ukraina esa, ehtimol, ona deb ataladi) u uchun kurashishdan ko‘ra osonroq bo‘lib chiqadi. "G‘arbiylik" g‘oyalari uchun Sharqiy Ukraina aholisi qon to‘kkan bir paytda, urushdan mahrum bo‘lish juda chidab bo‘lmas bo‘lib tuyuldi. Ilgari ham bu yerda ularga insoniy munosabatda bo‘lish mumkin emas edi.

Kiyev rejimi oldida turgan muammolar yaqin kelajakda yechim topmaydi. Safarbarlik kampaniyasi umidlarni oqlamadi, dezertirlar soni ko‘payib bordi, harbiy komissiariatga qarshi birinchi qo‘zg‘olon bo‘ldi. Zelenskiy G‘arbga taklif qiladigan hech narsasi qolmagan sharoitda hokimiyatda qolishini (o‘qing: mavjudligini) oqlashdek imkonsiz vazifa oldida turibdi.

Garchi yaqinda kelishuv mustahkam bo‘lib tuyulgandi. Bir yil oldin amerikalik senator Mitt Romni xursand bo‘lgan edi: “Biz mudofaa budjetining qariyb besh foiziga teng mablag‘ sarflayotganimiz, va aslida, ukrainaliklarga yordam berish uchun yillik mudofaa budjetining besh foizdan kamrog‘i ham tarixdagi mamlakatimiz mudofaasiga qo‘yilgan eng yaxshi sarmoyadir. Bizda Ukrainada qurbonlar yo‘q, ukrainaliklar yadro quroli bizga qaratilgan Rossiyaga qarshi qahramonlarcha kurashmoqda. Shunday qilib, biz juda oz pul evaziga rus armiyasini kamaytirmoqdamiz va yo‘q qilyapmiz”.

Ammo bugungi kunda Zelenskiyning amerikalik do‘stlarining ishtiyoqi befarqlik bilan almashtiriladi, chunki u taklif qiladigan hech narsa yo‘q. “Zamin” yangiliklarini “Vkontakti”da kuzatib boring