Ishq...

Ishq - bu soʻzni har bir inson turlicha talqin qilishadi. Baʼzi insonlar ishq deganda kimnidir sevib qolishni tushunsalar, yana boshqa insonlar esa ollohga, ota - onaga, vatanga boʻlgan sevgini tushunadilar. Bu soʻzni taʼriflaganda, chuqur his qilganda insonning koʻzlari porlab, etlari junjikib ketadi.

«Ishq - porloq yulduzdir, bashariyat koʻzining nuru ziyosi shundan.
Ishq - tovlanib turuvchi gavhardir - insoniyat tojining ziynati va bahosi shundan.
Ishq - toleʼ quyoshidir, qaygʻuli dillar tikanzori undan gulshan.
Ishq - balqib turgan toʻlin oydir, qorongʻu koʻngillar kechasi undan ravshan.
Ishq - keng dengizdir, har toʻlqini yuz aqlu hush kemasini gʻarq qiladi.
Ishq - kuydiruvchi shuʼladir, koʻpgina jon va koʻngillarni xashakdek yoqadi.
Ishq - alangali chaqmoqdir,koʻpgina jonu dillarni yolqini bilan kul qiladi.
Ishq- ajdahodir, olamni damiga tortmoq uning tilagi.
Ishq - qahrli podshohdir, olam ahlini yoppasiga qirmoq uni maqsadi, u har qancha qon toʻkkani bilan zerikmaydi, u har qancha odamni qon qilsa ham qoniqmaydi.
Ishq - yashindir, aqlu din xirmonini kuydiradi, u boʻrondir, kuyganlarning kulini koʻkka sovuradi.
Ishq- shunchalar qaysarki, uning oldida podshoh ham, gado ham, pokdil oshiq ham bir...
Dunyo bozorining gʻavgʻosi va dunyoda bor hamma narsalarning savdoxonasidagi shovqin-suroni - ishq tufaylidir...»

Avliyolarning avliyosi, mutafakkirlarning mutafakkiri hamda shoirlarning sultoni boʻlmish - Alisher Navoiy bobomiz “ishq” haqida mana shunday chiroyli va goʻzal taʼriflaydilar, biz esa qoyil qolmaslikka ilojimiz yoʻq. “Zamin” yangiliklarini “Odnoklassniki”da kuzatib boring