Лазги — нафақат Хоразмнинг, балки бутун Ўзбекистоннинг юрагида яшайдиган, инсонга қувонч ва руҳ бағишлайдиган миллий рақс саналади. Унинг илдизлари неча асрлар олдига бориб тақалади: олимлар Лазгининг тарихи қадимги Зарафшон ва Амударё орасидаги кўҳна маданият билан боғлиқлигини таъкидлайди.
Афсоналарга кўра, Лазги аввал Амударё соҳилларида яшаган деҳқон ва чорвадорларнинг табиат билан боғлиқ шодлик ҳаракатларидан келиб чиққан. Улар ёмғир ёғганда ёки ҳосил мўл бўлганда қувончдан сакраб, қўл ва елка ҳаракатлари билан табиатга миннатдорлик билдирганлар. Шу табиий ҳаракатлар аста-секин ритм ва қадамлар тизимига айланиб, Лазги шаклланган.
Лазги рақсининг энг ажралиб турадиган жиҳати — руҳнинг озодлиги ва эркин ҳаракатлар. Раққос қўлларини парвоз қилган қушдек ёйиб, елка ва бош ҳаракатлари билан ҳиссиётни ифода этади. Бу нафақат баданнинг, балки қалбнинг ҳам ҳаракатидир.
Хоразм Лазгиси ўзининг тез суръати, жўшқин қадамлари ва жонли мусиқаси билан ажралиб туради. У жаҳон саҳналарида ҳам тан олинган: ЮНЕСКО 2019 йилда Лазги рақсини инсониятнинг номоддий маданий мероси рўйхатига киритган.
Бугун Лазги — Хоразмнинг фахри, ўзбек халқининг ифтихори. У фақат рақс эмас — у ҳаётнинг ўзи, шодлик, эркинлик ва миллий ғурурнинг жонли ифодасидир.
“Zamin”ни Telegram'да ўқинг!
