"Аёлимга"

Беғуборим, покизам менинг,
Дилхуморим, жоним эркаси.
Париларга андозам менинг,
Хонадоним, кўнглим бекаси.

Сенга доим илиндим – малол,
Малолларим дасталар бўлди.
Мени дея, эй умри ҳалол!
Соғ жонларинг хасталар бўлди.

Тилди гоҳо дилингни бўҳтон,
Сенинг томон бўла олмадим.
«Бор қилмоқчи бўлдилар йўқдан»,
Ҳақиқатни кўра олмадим.

Кечир гулим ранжитганларим,
Озорларим жонингдан ўтган…
Ёдимда кўп кечикканларим,
Сенчи?
Фақат кутганинг – кутган.

Шунда ҳам бир сўз демайсан-а?
Нолимоқлик сен учун ордай.
Менчи?
Ширин сўзим қизғониб –
Бир эркалаб қўймадим, бордай!

Бас, иқрорман, бўлдим тубанроқ,
Кетинг десанг хафа бўлмайман.
Лек азизам, кўзлари мунчоқ,
Энди сени хафа қилмайман!!!

Манба: mulohaza.uz “Замин” янгиликларини “Одноклассники”да кузатиб боринг