"Бахт куйи..."

Туйғуларим бошласа исён, яна сизни эслайман, жоним… Аслида-ку, сизни хотирламаган куним йўқ. Мудом ёдимда, ширин хаёлларимда яшайсиз. Бироқ неча кундирки, тушларимда кўринмайсиз. Сизни излаб муҳаббатга лиммо-лим куйнинг қирғоғига бордим, маҳзун таронадан нажот излаб, охиригача тинглашга, даво топишга муштоқ эдим. Қўшиқ бошланиши билан кўзимдан марварид доналари тўкилди. Бу мен эшитаётган куй ниҳоятда сокин ва қалбни эзгувчи бўлгани учун эмас. Йўқ, асло ундай эмас! Кўз ёшларим хотиралар сабаб юзимни ювмоқда. Айни шу дам мендан анча олисда эканингиз, қалбим эса ҳувиллаб қолганини ҳис этдим. Аммо истаганимдай нажот топганимча йўқ. Ҳамон соғинч минбарида не дейишни билмай, ўйчан турибман. Аммо бир нарса борки, уни сира рад этиб бўлмайди. Ой ҳеч қачон ярим ҳолда бўлмагай, ошиқ фақат ишқда ўртанмагай. Ҳали яхши кунларимиз бисёр, ҳали қанча учрашмоғимиз бор. Ой мисоли бу икки қалб бирлашганда, бизнинг қўшиғимиз — бахт куйи бутун коинотда янгарагай. Мен бунга ишонаман…

Манба: Hordiq.uz «Замин» янгиликларини «Вконтакти»да кузатиб боринг