Елкасига жаннатни ортган йигит

Юзидан нур ёғилиб турган бу отахондан дуо сўраётиб:
– Дунёнинг бутун оғирлиги елкамга юклангандек, гўё,- дедим. Сохта пўписа билан қулоғимдан чўзиб қўяр экан:

– Дунёнинг юки ҳаммамизнинг ортимизда, - деди. - Лекин Жаннатни елкалаб олиш ҳаммага ҳам насиб этавермайди.

“Жаннатни қандай елкага ортиш мумкин” дея ўйлаётгандим отахон фикрини изоҳлади. Айтишича, бир неча кун аввал елкасига жаннатни ортиб олган йигитни учратган экан. Йигит яқин орадаги қишлоқлардан бирида яшар ва ҳар жума куни шаҳарга тушиб бир бинога кириб ўтарди.

Жума куни намоздан чиқдимиу, отахон айтган бинога кирдим. Аслида бу ерни аввал ҳам билардим. Юқоридаги қаватларда кўплаб докторлар бор эди. Ва бу ерга ҳар куни сон-саноқсиз беморлар келишига қарамай, лифт эшигига “Таъмирланмоқда!” деган ёзув илиниб турарди. Гап шундаки, таъмирланаётган лифтлар докторлар чўнтагидаги кичкина калит билан ишлаб кетса-да, хасталар буни билмасдилар.

Отахон йигитни энг юқоридаги қаватда кўрганини айтганди эди. Шунинг учун мен ҳам уни юқори қаватда кутиб турди. Бир пайт пастдан қадам товушлари қулоққа чалинди. Қизиқишимни енголмай пастга қарагандим, ҳамоноқ жаннатни елкасига ортган йигитни фарқладим. Бўйлари баланд, қотмадан келган, чеҳраси бироз сўлғин йигит эди. Кекса онасини опичлаб олганча, мен турган қаватга тирмашаётган эди. Онаси кучсиз қўлларини ўғлининг бўйнидан айлантириб олган, бошини орқасига яслаганди.

Сиртидаги муқаддас юкни безовта қилишдан чўчиб, йигитга ёрдам беришдан чекиндим. Юқори қаватга чиққанида йигитга:

– Аллоҳ сендан рози бўлсин, укажон. Жаннатни елкангда кўтариб юрганингни биласанми?- дедим. Йигитнинг терга ботган нурли юзи ўзгача табассумдан ёришди. Лекин негадир менга жавоб қилмади. Аммо Роббимга маълумки, бу илиқ табассумда мутлақо ўзгача бахтиёрлик акс этарди. Балки Ҳашир ва Сиротдан кейин жаннатга учган инсонларнинг бахтиёрлиги эди бу.

“Ўрда уйи” рўпарасидаги беш қаватли бинода гувоҳи бўлгнаим бу ҳодиса, Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг: “Ота-онаси ёки улардан бири ҳаёт бўла туриб, Жаннатга эришмаганларга ҳайронман” тарзидаги ҳадисларини эслатади бизга. Бу ҳадисга қулоқ тутиб, амал қилганлар жуда саодатлидирлар...

Манба: Azon.uz «Замин»ни Telegram’да ўқинг!